نگو نه

می دونم دوسم نداری نگو نه
عاقبت تنهام می ذاری نگو نه
می دونم باز توی امتحان عشق
آخرش تو کم میاری نگو نه

اینو من خوب می دونم همین روزا
توی باغ دیگه ای پا میذاری
دبیر یه عشق تازه ای می شی
تو من و میونه رو جا می ذاری

عشقه که توی سینه مثل آتیش می مونه
دلی که عاشق می شه می گیره خیلی بهونه
من دیگه تو رو نمی خوام دنبالت دیگه نمی آم
دروغه تموم حرفات می خونم از تو چشمات

دیگه خوب شناختمت شک ندارم
می ری و به راحتی دل می بری
اما من بذار بهت گفته باشم
یه روزی چوب خدا رو می خوری