آواره


خشایار اعتمادی

چه دورهو زمونه ای
همه میگن دیوونه ای
هر چی میخوان بذار بگن
اینم شده بهونه ای
روز رسیدنم به تو
آخر این کنایه هاست
ابری ام و آفتاب تو
آشتی نور و سایه هاست
من تو یه دنیای دیگه
آواره ی یاد تو ام
میون زنجیره سکوت
هم بغض فریاد تو آم
غصه نخور که من برات
دنیا رو بر هم میزنم
میام رو بوم آسمون
از عشق تو دم میزنم
هر چی به جز خیالتو
دیگه فراموش میکنم
حتی اگه توهمه
بگو که من گوش میکنم
چه دورهو زمونه ای
همه میگن دیوونه ای
هر چی میخوان بذار بگن
اینم شده بهونه ای
روز رسیدنم به تو
آخر این کنایه هاست
ابری ام و آفتاب تو
آشتی نور و سایه هاست
ماهو رو طاقچه میذارم
تا خودتو نگاه کنی
پنبه ی ابرو می برم
تا گریه رو رها کنی
ستاره ها رو میارم
تا شبت آفتابی بشه
آفتاب شهرو می برم
تا کوچه مهتابی بشه
چه دورهو زمونه ای
همه میگن دیوونه ای
هر چی میخوان بذار بگن
اینم شده بهونه ای
روز رسیدنم به تو
آخر این کنایه هاست
ابری ام و آفتاب تو
آشتی نور و سایه هاست