Tohfeye Darvish

برگ سبز ای است تحفه درویش
چه کند که بی نوا ندارد بیش
ای جون دارم دلم می خواهد
بیا ای و فدات کنم
دارم دلی پر آرزو
بیا که فرش راهت کنم
بیا بیا که دل شکست ام
به داشته غم نشسته ام
بیا بیا که دل شکست ام
به داشته غم نشسته ام
چه کنم تا دل تو رضا بشه
دل سنگ ات مهربون به ما بشه
تو چرا میخواهی که من تنها بمون ام
رنگ و بوی غم بگیره آشیونه ام
بیش از این پر پر نکن گل امید ام
من هنوز دوست دارم دردت به جون ام
ای جون دارم دلم می خواهد
بیا ای و فدات کنم
دارم دلی پور آرزو
بیا که فرش راه ات کنم
بیا بیا که دل شکست ام
به داشته غم نشسته ام
چه کنم تا دل تو رضا بشه
دل سنگ ات مهربون به ما بشه