Tanhayee

چه شود کز در باز آیی گره از کارم بگشایی
بیا شبی به محفلم که جان به لب آمد از تنهایی

چه شود کز در باز آیی گره از کارم بگشایی
بیا شبی به محفلم که جان به لب آمد از تنهایی

پایم بگشا تا پر گیرم
با شادی به یاد رویت ساغر گیرم
شور و مستی از سر گیرم
همچون دل تو را به گرمی در بر گیرم
بنشین تا برخیزم
در زلفت آویزم
به رخت نگرم ز جهان گذرم من
که در آتش غم ز تو فتنه گرم من

تا کی ناله کند دل من چون نی
چه کنم جانا با داغ هجرانت
کام دل ندهی مه من تا کی
نرسد ای گل دستم بر دامانت

گر پیمان شکسته ای
در جانم نشسته ای
بازا ای چاره ساز من
تا به کام دل
به رخت نگرم ز جهان گذرم من
که در آتش غم ز تو فتنه گرم من

تا کی ناله کند دل من چون نی
چه کنم جانا با داغ هجرانت
کام دل ندهی مه من تا کی
نرسد ای گل دستم بر دامانت

گر پیمان شکسته ای
در جانم نشسته ای
بازا ای چاره ساز من
تا به کام دل
به رخت نگرم ز جهان گذرم من
که در آتش غم ز تو فتنه گرم من