Nabze Man Baraye Iran


Aref

پرنده از غم غربت میمیره
نمیتونه باز دوباره پر بگیره
میدونه از آشیونه خیلی دوره
توی زندون غریبه ای اسیره
آسمون آبیه هر جا که بری
اما آسمون دل وا نمیشه
نبض من برای ایران میزنه
شعر من مرثیه ی دربدره
توی کوچه های شهر
بی رفیق و همسفر
واسه دل از غم تنهایی میخونم
ای وطن ای سرزمین
ای همیشه بهترین
دیگه میمیرم اگه با تو نمونم
هالا لای لای لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
لا لا لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
لا لا لا لا لای
آسمون آبیه هر جا که بری
اما آسمون دل وا نمیشه
نبض من برای ایران میزنه
شعر من مرثیه ی دربدره
توی کوچه های شهر
بی رفیق و همسفر
واسه دل از غم تنهایی میخونم
ای وطن ای سرزمین
ای همیشه بهترین
دیگه میمیرم اگه با تو نمونم
هالا لای لای لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
لا لا لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
هالا لای لای لا لا لای
لا لا لا لا لای
................