Khal

تو بودی که کنج لب خود خال سیاهی داشتی
خورشید عشقو تو دلم تو بودی که کاشتی
روزای پاییزی و غم سر اومد و رفتن
خنده نشستم تو دلمو غمام همه رفتن
تو یی صبر و قرارم
تو یی ناز و نگارم
تو یی تو بودی که خوندی
تو را دوستت می دارم
شب سردم سحر شد
مثل طعم عسل شد
بیا باده مستی
از عشق تو تر شد
تو رویاهام دویدم
تا که به تو رسیدم
غنچه داغ عشقو
از لب تو چشیدم
تو رویاهام دویدم
تا که به تو رسیدم
غنچه داغ عشقو
از لب تو چشیدم
تو یی صبر و قرارم
تو یی ناز و نگارم
تو یی تو بودی که خوندی
تو را دوستت می دارم
شب سردم سحر شد
مثل طعم عسل شد
بیا باده مستی
از عشق تو تر شد
تو بودی که کنج لب خود خال سیاهی داشتی
خورشید عشقو تو دلم تو بودی که کاشتی
روزای پاییزی و غم سر اومد و رفتن
خنده نشستم تو دلمو غمام همه رفتن
تو یی صبر و قرارم
تو یی ناز و نگارم
تو یی تو بودی که خوندی
تو را دوستت می دارم
شب سردم سحر شد
مثل طعم عسل شد
بیا باده مستی
از عشق تو تر شد