Atre Gisoo


Aminollah Rashidi

رسد عطر گیسوانت چو نسیم اگر به کویم
شکفد به گلشن دل گل عشق و ارزویم

به فروغ مهر شود روشن این شب جدایی
اگر ای مه فسونگر نگهی کنی به سویم

سرشک شوقم به دامان ریزد
نوای عشق از دل و جان خیزد

سرشک شوقم به دامان ریزد
نوای عشق از دل و جان خیزد

تو همان بلای جانی که دل مرا شکسته
تو غم مرا ندانی که به جان من نشسته

تو بیا تو بیا که دو چشم من نخفته
دل من دل من زغمت به خدا نرسته

سرشک شوقم به دامان ریزد
نوای عشق از دل و جان خیزد

دل ما نمی نوازی به نگاه چاره سازی
به پیام آشنایی به کلام دلنوازی

نرسد پیام مهری به لب نوش توام
نکنی زمن تو یادی که فراموش توام

چه شود چونان نسیم سحری
به من و کلبه من گذری
تاریکی غم از دل ببری
تاریکی غم از دل ببری

تو همان بلای جانی که دل مرا شکسته
تو غم مرا ندانی که به جان من نشسته

تو بیا تو بیا که دو چشم من نخفته
دل من زغمت به خدا دمی نرسته

سرشک شوقم به دامان ریزد
نوای عشق از دل و جان خیزد

دل ما نمی نوازی به نگاه چاره سازی
به پیام آشنایی به کلام دلنوازی

نرسد پیام مهری به لب نوش توام
نکنی زمن تو یادی که فراموش توام

چه شود چونان نسیم سحری
به من و کلبه من گذری
تاریکی غم از دل ببری
تاریکی غم از دل ببری