ستاره بوی دیروز

تنهایی تموم وجودمه منو تنها بزارین
این تموم بود و نبودمه منو تنها بزارین
دارم مثل یه قصه می شم
که غمگینترین قصه هاست
دردام همیشه بی صداس
یه مرد بی ستاره که دلخوشی نداره
یه مرد بی ستاره که دلخوشی نداره
راهی ام راهی جایی که پر از زمزمه باشه
اونجا خوشبختی یه دنیا قد سهم همه باشه
من اگر طلسم نبودم
واسه تو یه اسم نبودم
پای حرفات می نشستم
دل به پیغومت می بستم
توی تنگنای نفسهام زخم دردی ریشه داره
که تو هق هق غریبی منو راحت نمی زاره